Het ontwikkelen van een verslaving kan iedereen overkomen. Het maakt niet uit of je hoogopgeleid bent, of een goed gevulde bankrekening hebt. Als je een bepaalde vorm van ‘verslavingsgevoeligheid’ hebt kun je verslaafd raken aan een middel en/of proces. Ook kan het dat iemand pas op een latere leeftijd een verslaving ontwikkeld, doordat iemand dan pas wordt geconfronteerd met zijn ‘drug of choice’, of ineens veel meer tijd heeft voor het gebruik. Dit kan zijn door een nieuwe fase in iemands leven; denk aan het pensioen. Wanneer mensen met pensioen gaan, komt er ineens veel tijd vrij. Tijd, die toch op een één of andere manier moet worden opgevuld met ‘nuttige’ dingen. Wanneer iemand in zijn werkende leven nooit ruimte heeft gemaakt voor “hobby’s en plezierige activiteiten” en altijd al een stevige drinker is geweest. Is de kans heel groot dat de vrijgekomen tijd veel eerder wordt opgevuld met het gebruik van alcohol. De voorraad is immers al in huis en iemand hoeft geen verantwoording meer af te leggen aan een werkgever. Alle remmen gaan los en in no-time zit deze persoon in een nieuwe fase van het ontwikkelen van een verslaving. Met alle gevolgen van dien.

Een gebruiker weet altijd wel een excuus te verzinnen om zijn of haar gebruik te rechtvaardigen. Dit noemt men ‘zelfbedrog of zelfmanipulatie’ en dit is onderdeel van de ziekte verslaving. De hersenen laten de gebruiker ook echt denken dat diegene controle heeft over het gebruik, wat absoluut niet het geval is. Daar komt de ontkenning vandaan. Iedereen die iemand kent die kampt met verslavingsproblemen herkent zich hierin. Je hebt misschien je naaste wel 100 keer geconfronteerd met het verslavingsgedrag, maar keer op keer hoor je dezelfde smoesjes en leugens.

“ach, ik gebruik alleen in het weekend”
“ik stop als ik dat wil”
“moet je zien wat Jantje allemaal gebruikt”
“ach, die paar biertjes, valt allemaal wel mee”

Bagatelliseren, zelfmanipulatie en vergelijken met andere mensen is verslavingsgedrag uit de hoogste categorie, maar is onoverkomelijk. Allemaal onderdeel van de machteloosheid van de ziekte verslaving. Hoe lang deze fase duurt is sterk afhankelijk van welke middelen iemand gebruikt, hoeveel geld iemand heeft, hoe lang de omgeving blijft faciliteren van het gebruik en gedrag, of hoe groot de sociale kring is en blijft. Dit zijn allemaal factoren die meespelen in of iemand realiteitsbesef krijgt.

In veel gevallen evolueert verslavingsgedrag zich al op jonge leeftijd. Let op; gedrag. Moeilijk kunnen omgaan met tegenslag en teleurstellingen, stelen, kattenkwaad dat steeds erger wordt, uren lang gamen, sociale media of isoleren. Niet per definitie direct zorgwekkend, maar zijn al wel signalen. Verslaving gaat misschien wel voor 70 tot 80% over gedrag en gevoelens en de rest over een middel, of een proces. Haal je het gebruik weg dan blijft er een heleboel ‘werkgebied’ over. De ‘roes’ van het gebruik zorgt ervoor dat iemand ontsnapt aan de ‘realiteit’. Die realiteit is voor iedereen anders, maar gaat vaak over;

• Niet, of op een verkeerde manier omgaan met teleurstellingen
• niet kunnen verwoorden van gevoelens en emoties en dit opkroppen
• angst
• verdriet
• geen hulp vragen bij problemen
• alles alleen willen doen
• veel balletjes hoog willen houden
• de problemen van de wereld op je schouders nemen
• eenzaamheid
• onzekerheid

en ga zo maar door. Om aan al die gevoelens en gedachten te ontsnappen gebruikt iemand. De destructieve verandering in de hersenen (het beloningssysteem) zorgt ervoor dat iemand steeds meer middelen nodig heeft om die zelfde high weer te kunnen krijgen en dat de gevoelens niet weggaan, maar steeds erger worden. De bovenstaande gedragingen worden weer veroorzaakt door de genen, aangeleerd gedrag, leefomstandigheden en/of onderliggend trauma.

Doordat het ontwikkelen van een verslaving over jaren gaat en het gebruik toeneemt, neemt het op een “normale” manier meedoen aan de maatschappij af. Waar vroeger nog wel mee werd gedaan aan sociale activiteiten, sport, hobby’s en plezier maken. Staat alles in het teken van de verslaving. Wellicht heeft iemand geen werk meer en is er nauwelijks structuur, of gezonde dag-invulling. Iemand stelt keer op keer uit en als het maar een beetje moeilijk wordt, slaat iemand op de vlucht.           “Een gebruik om te leven en een leven om te gebruiken” Van enige vorm van verantwoordelijkheid is (bijna) geen sprake meer. Dat dit is gebeurt, is niet gek. Dit is de destructieve kracht van verslaving. Dit komt door misschien wel 15 tot 20 jaar gebruik van middelen. Totaal machteloosheid tegenover alles wat met deze verslaving te maken heeft. Kun je hier wat aan doen? NEE, je kunt er niets aan doen dat je verslaafd bent.

Maar, kun je er wat aan laten doen? JAZEKER en dit is jouw verantwoordelijkheid. Heb je hier hulp bij nodig? JAZEKER, je hoeft het niet alleen te doen. Sterker nog, dat raden wij ten zeerste af. Detoxificatie à Behandeling à Herstelcoaching. In deze volgorde.

Wanneer je met positief gevolg een behandeling hebt afgerond gaat je “nieuwe leven” pas echt beginnen. En hier dreigt dan gelijk het gevaar. Jouw behandeling heeft (gemiddeld) 6 weken geduurd. Ten opzichte van 15 jaar gebruik is dit heel erg kort. Je hebt wel een terugval preventieplan en tas vol ideeën, maar ga je deze ook in jouw dagelijks leven inpassen, of laat je de meeste structuren voor wat het is. Stel je uit, of ga je er voor de volle 100% tegenaan? Tijdens een behandeling zijn er tal van structuren en verantwoordelijkheden waar jij je aan moet houden. Doe je dat niet sta je op straat, maar dat gebeurd thuis niet. Daar wordt je weer geconfronteerd met de problemen die je vroeger in verwarring hebben gebracht. Daar komt de herstelcoach om de hoek kijken.

Waarom herstel coaching?

Zoals eerder al beschreven is uitstelgedrag, alles alleen willen doen, geen hulp durven vragen, geen verantwoordelijkheid nemen, vermijden van moeilijke en spannende dingen allemaal vormen van verslavingsgedrag. Dit zal allemaal moeten veranderen om jezelf te kunnen redden en om goed in herstel te komen. Dat je dit op dit moment nog niet kunt, of niet weet hoe het te doen is niet erg en zelfs wel begrijpelijk. Daarom doen we het samen. Je zult moeten leren om op een andere manier met je leven om te gaan, zonder drank en drugs te gebruiken.

De herstelcoach biedt een realistisch perspectief in jouwe prille herstel. Je gaat samenwerken aan veel leefgebieden die je in de tijd van actieve verslaving hebt verwaarloosd. Je stelt realistische doelen op en zorgt dat ze worden nagekomen. Je werkt samen aan jouw persoonlijke herstelplan. Voert uit, analyseert en stelt bij. Alles om te voorkomen dat je terugvalt in oude gedragingen en gebruik.  Tevens motiveert jouw herstelcoach om naar meetings te gaan en het vinden van een sponsor. Het vinden van nieuwe hobby’s en/of sport zijn ook zeer belangrijk. Kortom 180 graden de andere kant op, om te kunnen herstellen van verslaving.

• Voorkomt onnodige terugvallen
• Weer actief deelnemen aan de maatschappij
• Brengt structuur en overzicht
• Een gedegen financieel plan
• De mogelijkheid tot 24-7 contact
• Leren nemen van verantwoordelijkheid voor je eigen leven
• Het aanpakken van problemen die je anders niet had opgelost
• Het monitoren en van je eigen progressie

Zomaar een lijstje punten die je misschien nu nog voor onmogelijk houdt. Clean worden is niet zo moeilijk. Clean blijven een stuk lastiger. Daarom zijn we ervoor jou, om jou te helpen in de richting van een betrouwbaar herstel.